The Elder Scrolls serisinin gediklileri için bazı şeyler adeta birer kült haline gelmiştir. Dizden vurulan oklar, çalınan tatlı çörekler ve elbette, Vvardenfell'in tozlu kütüphanelerinde veya unutulmuş zindanlarında bulunan o meşhur kitap: 'The Lusty Argonian Maid' (Şehvetli Argonian Hizmetçisi). Peki, Morrowind'in ciddi ve kasvetli atmosferine tezat oluşturan bu esprili ve cüretkar metnin, projenin başındaki ismin katı bir kuralını delerek oyuna eklendiğini biliyor muydunuz? Yıllar sonra gelen bir itiraf, bu küçük komedinin arkasındaki büyük isyanı gözler önüne serdi.
Bir Geliştiricinin 'Küçük' Kaçamağı: Mark Nelson ve Yasak Mizah
Her şey, Morrowind'in yazar ve görev tasarımcılarından Mark Nelson'ın bir anlık ilhamıyla başladı. Nelson, oyunun başlangıç köyü Seyda Neen'i şekillendiren ve oyuncuların hafızasına kazınan gökten düşen büyücü Tarhiel gibi unutulmaz anların arkasındaki isimdi. Ancak en kalıcı mirası, belki de en basit ve en 'kuralsız' işi oldu. Yakın zamanda yayınlanan bir belgeselde konuşan Nelson, kitabı neden yazdığını tam olarak hatırlamadığını itiraf ediyor: 'Belki de bir happy hour'dan sonraydı, dürüst olmak gerekirse.'
Bu masum görünen şakanın arkasında ise projenin lideri Todd Howard'ın keskin bir kuralı yatıyordu. Nelson, durumu şöyle özetliyor:
'Todd'un kuralı her zaman şuydu: 'Mizahın oyunlarda yeri yoktur.' Bu onun kuralıydı. Bu yüzden biz de bunu şöyle değiştirdik: 'Eğer Todd fark etmezse, mizahın oyunlarda yeri yoktur…' İşte 'Şehvetli Argonian Hizmetçisi' gibi şeyler böyle ortaya çıktı. Muhtemelen sıkıcı bir şeyi kodladıktan veya yarattıktan sonra bir molaya ihtiyacım olduğunu düşündüm ve bu aptal küçük hikayeyi yazmaya karar verdim.'
Nelson'ın bu cesur hareketi, o dönemki geliştirme ortamının ne kadar kaotik ama bir o kadar da yaratıcı olduğunu kanıtlar nitelikte. Geliştirici, 'Kimse dikkat etmediği için oyuna istediğimiz her şeyi koyabiliyorduk' diyerek o günleri anıyor.
Bir Mucizenin Adı: Morrowind'in Geliştirme Süreci
'Şehvetli Argonian Hizmetçisi'nin hikayesi, aslında Morrowind'in genel geliştirme sürecinin küçük bir yansıması. Nelson'a göre, o dönemki Bethesda ekibi oldukça küçük ve deneyimsizdi. 'Muhtemelen ekibin yarısı için bu, ilk oyunlarıydı. Çılgıncaydı,' diyor ve ekliyor: 'Bu bir tutku projesiydi. Aslında yapılmamalıydı. Başarılı da olmamalıydı. Ama doğru zamanda, bu oyunu yapmak için kendilerini öldürmeye hazır doğru insanların inanılmaz bir birleşimiydi.'
Şeytanın Avukatı: Todd Howard Haklı Olabilir miydi?
Todd Howard'ın 'mizaha yer yok' kuralı ilk bakışta katı ve yaratıcılığı kısıtlayıcı görünebilir. Ancak madalyonun diğer yüzüne bakmakta fayda var. Morrowind'in oyuncuları içine çeken o derin, ciddi ve yabancı atmosferi, büyük ölçüde bu tutarlı ton sayesinde başarıldı. Eğer oyunun her köşesi espriler ve göndermelerle dolu olsaydı, Vvardenfell'in o eşsiz, tekinsiz havası aynı etkiyi yaratabilir miydi? Belki de 'Şehvetli Argonian Hizmetçisi' gibi nadir mizah unsurlarının bu kadar sevilmesinin sebebi, oyunun genel ciddiyetiyle oluşturduğu zıtlıktır. Howard'ın kuralı, farkında olmadan, oyuna sızan mizahı daha da değerli kılmış olabilir.
Küçük Bir Şakadan Kültürel Bir Fenomene
Sonuç olarak, bir geliştiricinin sıkıcı bir iş gününden kaçmak için yazdığı küçük ve komik bir metin, bugün The Elder Scrolls evreninin en tanınan parçalarından biri haline geldi. Bu olay, büyük projelerde bile bireysel yaratıcılığın ve küçük 'isyanların' ne kadar unutulmaz sonuçlar doğurabileceğinin bir kanıtı. Morrowind'in varlığının bir 'mucize' olduğunu söyleyen geliştiricilerin bu itirafları, klasik oyunların ruhunu neyin oluşturduğunu bizlere bir kez daha hatırlatıyor.
Bu haberin oluşturulmasında, Tom Evans'ın hazırladığı ve oyun geliştiricileriyle yapılan röportajları içeren Morrowind'in sözlü tarih belgeselinden derlenen bilgilerden yararlanılmıştır.
