Japon sinemasının lirik yönetmeni Naomi Kawase, beş yıllık bir aranın ardından kurmaca bir filmle geri döndü. Locarno Film Festivali'nde dünya prömiyerini yapan 'Yakushima's Illusion', Batı tıbbının pragmatizmi ile Doğu'nun mistik yaşam felsefesini karşı karşıya getiriyor. Başrolünde son dönemin en yetenekli aktrislerinden Lüksemburglu Vicky Krieps'i izlediğimiz film, organ bağışı gibi hassas bir konuyu merkezine alarak insan hayatının sınırlarını ve kayıplarla başa çıkma yöntemlerimizi sorguluyor.
Filmin prömiyerini yaptığı Locarno, son yıllarda sanat sinemasının kalesi olma kimliğini korurken, aynı zamanda Hollywood yıldızlarını ve büyük bütçeli yapımları da ağırlayarak sanat ve ticaret arasında yeni bir denge kurmasıyla dikkat çekiyor. Bu durum, 'Yakushima's Illusion' gibi derinlikli bir yapımın uluslararası alanda ses getirmesi için stratejik bir platform sunuyor.
Film, Japonya'da pediatrik kalp nakilleri üzerine uzmanlaşmış Corry (Vicky Krieps) adında Fransız bir doktorun hikayesini anlatıyor. Modern tıbbın bir mucizesi olarak gördüğü organ bağışının, Japonya'daki kültürel ve dini nedenlerle neden bu kadar tartışmalı bir konu olduğunu anlamakta zorlanan Corry, hem mesleki hem de kişisel bir krizin ortasında kendini bulur.
İki Farklı Zaman, Tek Bir Sorgulama: Aşk, Kayıp ve Bilim
Kawase, filmin anlatısını iki farklı zaman diliminde örüyor. Günümüzde Corry'yi, hastanedeki küçük hastaları ve endişeli aileleriyle şefkatli bir ilişki kurarken, meslektaşlarıyla organ naklinin gerekliliği üzerine çelik gibi bir iradeyle tartışırken görüyoruz. Ancak filmin kalbi, Corry'nin üç yıl önce Yakushima Adası'na yaptığı bir geziye uzanan geri dönüşlerde atıyor.
Doğanın tüm cömertliğiyle sergilendiği bu adada Corry, Jin (Kanichiro) adında gizemli bir fotoğrafçıyla tanışır ve aralarında derin bir bağ oluşur. Ancak bu ilişki, Corry'nin kariyer odaklı şehir hayatıyla Jin'in anı yaşayan, maceraperest ruhu arasındaki farklar belirginleştikçe sarsılır. Bir gün Jin, ardında hiçbir iz bırakmadan ortadan kaybolur.
Bu noktada film, Japonya'ya özgü ilginç bir toplumsal fenomene kapı aralıyor: Johatsu. Kelime anlamıyla 'buharlaşanlar' olarak çevrilebilen bu terim, kendi istekleriyle kurulu hayatlarını, ailelerini ve sosyal çevrelerini terk eden insanlar için kullanılıyor.
Jin'in bu 'buharlaşması', Corry için tıpkı mesleğinde karşılaştığı hayat kurtarıcı bir ameliyata karşı duruş kadar anlaşılmazdır. Birinin kayıp mı olduğunu yoksa sadece bulunmak mı istemediğini nasıl anlarsınız? Bir kayboluş ne zaman ölüme dönüşür? Bu sorular, Corry'nin kendi geçmiş travmalarıyla da birleşerek onu daha derin bir sorgulamanın içine çeker.
Değer Katan Bilgi: Japonya'da Organ Bağışına Bakış
Filmde işlenen organ bağışı konusunun Japonya'da tartışmalı olmasının temelinde Şinto inancının bedenin bütünlüğüne ve saflığına verdiği önem yatar. Geleneksel görüşe göre, ölümden sonra bedenin parçalara ayrılması ruhun huzurunu etkileyebilir. Bu kültürel ve dini hassasiyet, beyin ölümü kavramının yasal olarak kabul edilmesine ve organ nakli operasyonlarının yaygınlaşmasına rağmen, toplumda hala derin bir dirence neden olmaktadır. 'Yakushima's Illusion', bu karmaşık kültürel dinamiği bir Batılı karakterin gözünden anlatarak evrensel bir tartışma zemini yaratıyor.
Eleştirmen Gözüyle: Duygusal Yoğunluk ve Yapısal Riskler
'Yakushima's Illusion', yönetmen Naomi Kawase'nin imzası haline gelen büyüleyici doğa manzaralarını ve yoğun duygusal anlatımı bir araya getiriyor. Vicky Krieps'in, içindeki acıyı ve sorgulamaları dingin bir dış görünüşün ardına gizleyen performansı, filmin en büyük gücü olarak öne çıkıyor. Karakterinin yaşadığı ikilemleri ve sessiz kederini izleyiciye başarıyla aktarıyor.
Ancak filmin şeytanın avukatlığını yapacak olursak; zaman atlamalarıyla ilerleyen yapısının bazı izleyiciler için kafa karıştırıcı olabileceğini belirtmek gerek. Zaman zaman melodramın sınırlarında gezinen ve gözyaşını hedefleyen sahneler, anlatımın felsefi derinliğine gölge düşürme riski taşıyor. Yine de film, nihayetinde Corry'nin kalp nakli bekleyen Hisashi (Ojiro Nakamura) adında neşeli bir çocukla kurduğu bağ üzerinden hem entelektüel hem de duygusal olarak tatmin edici ve sarsıcı bir finale ulaşıyor.
Filmin Künyesi
- Yönetmen ve Senarist: Naomi Kawase
- Oyuncular: Vicky Krieps, Kanichiro, Ojiro Nakamura, Misaki Nakano, Masatoshi Nagase, Machiko Ono
- Yapım: Japonya-Fransa ortak yapımı
- Süre: 122 dakika
- Prömiyer: Locarno Film Festivali (Uluslararası Yarışma)
Filmin Locarno'daki yarışma yolculuğuna bakıldığında, uluslararası alanda büyük beğeni toplasa da ana ödülü kıl payı kaçırdığını görüyoruz. Festivalin en büyük ödülü olan Altın Leopar, bir başka Japon yönetmen Sho Miyake'nin “Two Seasons, Two Strangers” filmine gitti. Bu durum, 'Yakushima's Illusion'ın başarısını gölgede bırakmasa da, festivaldeki Japon sineması rekabetinin ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor.
Sonuç olarak 'Yakushima's Illusion', Naomi Kawase'nin en son 2015 yapımı 'Sweet Bean' (Umudun Tarifi) filminden bu yana en geniş kitlelere ulaşma potansiyeli taşıyan eseri olabilir. Kültürel farklılıklar, modern tıbbın sınırları ve insan ruhunun gizemleri üzerine düşündüren, görsel olarak büyüleyici ve duygusal olarak yoğun bir sinema deneyimi sunuyor.
Bu haberin oluşturulmasında Variety'de yayınlanan bu eleştiri temel alınmıştır.
