Provokatif filmleriyle tanınan İspanyol yönetmen Eduardo Casanova, yine ezberleri bozacak bir projeyle gündemde. Locarno Film Festivali'nde tanıtılan yeni mini dizisi “Silence”, vampir mitolojisini, toplumda derin izler bırakan HIV/AIDS pandemisinin gölgede kalmış yüzüyle birleştiriyor. Dizi, 'kirlenmemiş' insan kanı bulmakta zorlanan kadın vampirler üzerinden, özellikle HIV ile yaşayan kadınların maruz kaldığı toplumsal damgalanmayı ve sessizliği cesur bir dille ele alıyor.

Casanova, projesinin çıkış noktasını, korku sinemasının temel bir unsuruyla açıklıyor: “Pek çok korku filminde canavarlar karanlıkta yaşar, görünmezdir. Tıpkı seropozitif kadınlar gibi.” Bu güçlü metafor, dizinin temelini oluşturuyor ve izleyiciyi alışılmışın dışında bir korku anlatısıyla yüzleşmeye davet ediyor.

Sinemanın Göz Ardı Ettiği Gerçek: 'Philadelphia' Eleştirisi ve Kadınların Sessizliği

Casanova, HIV/AIDS konusunun sinemada genellikle eşcinsel erkekler üzerinden işlendiğini ve kadınların bu anlatıda neredeyse hiç yer almadığını sert bir dille eleştiriyor. Bu noktada, konuyu ana akım sinemaya taşıyan ilk filmlerden biri olan 1993 yapımı 'Philadelphia' filmini hedef alıyor.

“HIV/AIDS salgını hakkında konuştuğumuzda, sinemada bile odak noktası eşcinsel erkeklerdir. Aklınıza 'Philadelphia' gelir. Benim için bu korkunç bir durum, çünkü başrolde heteroseksüel beyaz bir adam [Tom Hanks] oynuyordu. Bu deneyimi kendisi yaşamadı.”

Casanova'nın bu eleştirisi, önemli bir tartışmayı da beraberinde getiriyor. 'Philadelphia', yayınlandığı dönemde HIV/AIDS konusunda farkındalık yaratması açısından bir dönüm noktası olarak kabul edilse de, yönetmenin de işaret ettiği gibi, hikayeyi heteroseksüel ve beyaz bir oyuncu üzerinden anlatarak konunun tüm karmaşıklığını ve çeşitliliğini yansıtmakta yetersiz kalmıştı. Casanova, bu hastalığın cinsiyet tanımadığını, ancak ataerkil sistemin ve medyanın belirli bir gruba odaklanarak kadınların ve diğer azınlıkların yaşadığı trajediyi görünmez kıldığını savunuyor.

“Asıl Öldüren Hastalık Değil, Damgalanma”

Yönetmene göre günümüzde HIV, tıbbi gelişmeler sayesinde ölümcül bir hastalık olmaktan çıksa da, toplumsal damgalanma (stigma) hala en büyük sorun. Bu damganın, bireylerin zihinlerinde ve sosyal hayatlarında yıkıcı etkiler yarattığını vurguluyor.

Casanova, bu stigmanın kökeninde en güçlü sistem olarak gördüğü Kilise'nin ve heteropatriyarkal düzenin olduğunu iddia ediyor. Cinsellik ve eşcinsellikle ilişkilendirildiği için konunun şeytanlaştırıldığını belirterek, “Bu yüzden her zaman Şeytan'ın müttefikimiz olduğunu söylerim. Çünkü Kilise'nin temsil ettiği her şey bizi her zaman reddetmiştir” diyor.

Türleri Harmanlayan Provokatif Bir Yapım: 'Silence' Hakkında Bilgiler

'Silence', sadece konusuyla değil, anlatım biçimiyle de sınırları zorluyor. Yönetmen, kara mizah, 'camp' ve 'kitsch' estetiği, romantizm ve korkuyu iç içe geçiriyor. B-filmlerinin estetiğini sevdiğini belirten Casanova, pahalı olduğu için sektörün kaçındığı pratik efektleri ve protez makyajları CGI'a tercih ettiğini söylüyor. Dizinin son bölümünün, 1970'ler ve 80'lerde popüler olan, marjinal insanları konu alan İspanyol 'cine quinqui' akımına bir saygı duruşu olarak 16mm formatında çekilmesi de bu türler arası yaklaşımın bir kanıtı.

Yönetmen, türlere veya cinsiyetlere inanmadığını belirterek, izleyiciyi şaşırtmayı ve kafasını karıştırmayı sevdiğini söylüyor. Ancak bu provokatif tavrının arkasında, izleyici tarafından sevilme ve onaylanma arzusu yattığını da itiraf ediyor: “Bu biraz toksik bir durum biliyorum ama sevgiye ve onaya ihtiyacım var. Bu benim zayıf noktam.” Bu samimi itiraf, 'Silence'ın sadece bir sosyal eleştiri projesi değil, aynı zamanda yönetmenin kendi iç dünyasının ve kabul görme arzusunun bir yansıması olduğunu gösteriyor.

Bu haberin oluşturulmasında, Variety'de yayınlanan orijinal makaleden yararlanılmıştır.